آشنایی با زندگی یک زن معلول قطع نخاع

امروز ظهری اومدم روی بالکن خونه ام که رو بروش یک محوطه بزرگه و وسط محوطه وسایل بازی بچه هاست ، لباسهام وروی بند رخت جمع کنم ، تو محوطه بازی بچه ها پرنده پرنمیزد . هوا افتابی بود ،کمی نشستم که اکسیژن استنشاق کنم وبه افق خیره بشم . دیدم خانمی نسبتا چاق که بسختی البته بدون عصا راه میرفت ومعلوم بود مسن هست ، رفت روی چرخ وفلک وسط محوطه نشست وبادستش فشارمیاورد به چرخ وفلک واون به دورخودش میچرخید . چرخ وفلک تند نمی چرخید اما خلاصه به جون کندن داشت می چرخید . چه حس خوبی داشت . یه دختربچه قدیمی داشت برای خودش کلی کیف میکرد ویه دختربچه قدیمی دیگه از روی بالکن خونه اش داشت ازحسودی میترکید .

چرا مسیولین محترم که همه مشکلات کشور وحل کردن فکری برای پارک معلولین ویلچری بر نمیدارن ؟ اونا متوجه نیستن شاید تو ظهر یه روز بهمن ماه یه دختر قدیمی که ویلچرنشینه  ، دلش هوای  تاب بازی کنه ، باید  چکارکنه ؟ ......